นกยูงตัวหนึ่งในดินแดนของนกเพนกวิน A Peacock in the Land of Penguins

นิทานบริหารธุรกิจ ที่คลาสสิคมากๆเล่มหนึ่ง ที่พึ่งได้อ่าน เป็นหนังสือตั้งแต่ปี2003 ชื่อหนังสือว่า

 A Peacock in the Land of Penguins นกยูงตัวหนึ่งในดินแดนของนกเพนกวิน 

เรื่องราวของดินแดนแห่งหนึ่งที่ ที่ถูกปกครองโดยนกเพนกวิน แม้นกพวกนี้จะไม่ได้ฉลาดไปทุกเรื่องไม่ได้เป็นที่รักใคร่ของใครมากนัก แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนที่สุด..

นั่นคือผู้บริหารระดับสูงของหน่วยงานต่างๆเกือบทั้งหมดในดินแดนแห่งนี้ล้วนแต่เป็น นกเพนกวิน ที่ใส่สูทเหมือนกัน และสีเดียวกันในขณะที่นกตัวอื่นๆ เลือกใส่เสื้อผ้าหลากสีหลายสไตล์

ในองค์กรแต่ละแห่งมีนกหลากหลายแต่คนที่จะขึ้นมาเป็นผู้บริหารได้จะได้รับการสั่งสอน อบรมพัฒนาแนวทางการทำงานให้เหมือนเพนกวิน นกตัวไหนอยากเลื่อนตำแหน่ง ต้องทำตัวให้เหมือนเพนกวินให้มากที่สุด แม้จะทำได้เหมือนแค่ไหน นกที่ไม่ใช่เพนกวิน ก็ไม่ได้รับโอกาสเลื่อนตำแหน่งให้ขึ้นไปลำดับที่สำคัญๆเลยแม้แต่ตัวเดียว
มีเพียงเพนกวินเท่านั้นที่มีคุณสมบัติที่ดีๆมากมาย
- ความเจ้าระเบียบ
- จงรักษ์ภักดีต่อบริษัท
- ชอบทำงานเป็นทีม
- เชื่อฟังเคารพคำสั่งของหัวหน้า
ระเบียบการขึ้นตำแหน่งไม่มีการระบุเป็นรายลักษณ์อักษร แต่เป็นการพูดกันเสมอๆว่า คำขวัญของดินแดนแห่งนี้คือ

ใช้จินตนาการให้มาก ทดลอง พิสูจน์ และลงมือทำ 

 พร้อมที่จะเลื่อนตำแหน่งให้นกตัวไหนก็ได้ที่มีพรสวรรค์ ทำงานหนัก และอุทิศตนเพื่อองค์กร
"ถ้าอยากประสบความสำเร็จ จงทำให้เหมือนกับที่พวกเราทำ"
และเมื่อวันหนึ่งคณะผู้บริหารเพนกวิน เดินทางไปพบกับนกยูงตัวหนึ่ง ที่มีพรสวรรค์และเกิดความประทับใจในการทำงานและประสบการณ์ด้านความสำเร็จ จึงได้เชิญชวนมาอยู่ในดินแดนของพวกเค้า

นกยูงเพอรี่ ที่เต็มไปด้วยความสดใสหลากหลายสีสรรและชอบส่งเสียงดัง
ทำงานประสบความสำเร็จดีเยี่ยม จนเป็นที่ประทับใจของหลายๆคนแม้กระทั่งเพนกวินอาวุโส เชิญชวนเข้ามาร่วมวงประชุม ได้รับคำแนะนำว่าควรลดการกางปี ซึ่งเพอรี่ก็ยินดีทำเพราะประทับใจในการสร้างองค์กรให้เติบโตโดยเพนกวิน เพอรี่พยายามทำเต็มที่เพื่อให้ เพนกวินยอมรับในความเป็นนกยูงของเค้า
ทำงานหนัก
ผลงานดี ทุ่มเท
แต่เมื่ออยู่ไปเค้าจึงค้นพบว่า วิธีเดียวที่จะประสบความสำเร็จคือต้องทำตามเพนกวิน

นกยูงเพอซี่จึงปรึกษา นกตัวอืนๆที่อยู่มาก่อน  และที่เป็นดาวรุ่งพึ่งเข้ามา
ลักษณะของนกแบบต่างๆ ใน นิทานการบริหารธุรกิจสุดคลาสสิค A Peacock in the Land of Penguins
นกทุกตัวเจอสถาณการณ์เช่นนี้หมด ทั้ง นกแก้ว นกเหยี่ยว พญาอินทรีย์ นกบลูเบิร์ด นกหงษ์ ( ดูคุณสมบัตินกแต่ละประเภท) ต่างช่วยกันหาทางแก้ปัญหา กลับพบกับความคิดที่ว่า
ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลง เราเคยทำทุกอย่างแล้วรู้ว่าแบบไหนได้ผลแบบไหนไม่ได้
นกหลายตัวพยายามใสสูทเหมือนเพนกวินแต่ก็ไม่ได้รับการยอมรับ

หลายตัวจึงไปทำงานที่อื่น
ในที่สุด นกยูงเพอซี่ ก็ได้รับการเชื้อเชิญให้ไปยังดินแดนแห่งโอกาส

นกยูงเพอซี่ตัดสินใจไป แสดงความโดดเด่น แสดงความสามารถ ในแบบฉบับของตัวเอง ณ ดินแดนแห่งโอกาส เป็นดินแดนที่ไม่มีการแบ่งเผ่าพันธ์ ให้คนทำงานตามความถนัด ได้แสดงความสามารถเต็มที่

จบ -

ปิเตอร์ ดรักเกอร์ ปรมาจารย์ทางด้านบริหาร กล่าวไว้
ทุกองค์กร ต้องการ คนสองจำพวก คือ
หนึ่ง พวกทำตามระเบียบ แบบแผน ตามขั้นตอนที่กำหนด ไว้ หรือแทน ด้วยเพนกวิน กับ สอง พวกบ้า ท้าทายระบบ ด้วยนวัตกรรม และแนวคิดใหม่ๆ หรือ พวกนกยูง
คือ ต้องมีเพนกวินไว้ ป้องกันความผิดพลาดซ้ำๆ กับที่เคยเกิดในอดีต และเพื่อรักษาความมั่นคง และก็จำเป็น ต้องมีนกยูง ไว้ เพื่อแนวคิดใหม่ๆ เพราะ เพนกวิน ไม่คิดเด็ดขาด
ดังนั้น เพื่อรักษานกยูง ต้องรู้ว่า นกยูง ต้องการอิสระ ไม่ถูกกรอบด้วย ระเบียบ ขั้นตอน มากมาย ให้ความสนใจกับสิ่งที่นกยูงทำให้องค์กร อย่าใส่ใจกับสิ่งที่ไม่ใช่สาระ
แสดงให้นกยูงเห็นว่า เพนกวินก็ให้ความสำคัญ และยกย่อง ให้นกยูงแสดงความสามารถให้เต็มที่
สร้างบรรยากาศ ให้เหมาะกับนก ทุกพันธุ์ ยอมรับในความแตกต่าง ให้นกเป็นตัวของตัวเอง เพื่อแสดงจุดแข็ง และที่สำคัญ นกทุกตัว เท่าเทียมกัน
จัดอบรม เรื่องการทำงานเป็นทีม เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน เพราะ นก มักคิดว่า ตัวเองทำงานดีที่สุด


แหล่งข้อมูล และภาพประกอบ

A Peacock in the Land of Penguins Inspirational Movie:



'via Blog this'