@oweera

ความจริงแล้วความเป็นพระที่ดีนี้ จะว่าง่ายก็ง่ายจะว่ายากก็ยาก ง่ายคือไม่ต้องทำอะไร ไม่พูด ไม่คุย อยู่กับตัวเองพิจารณาตัวเอง ไม่ต้องพิจารณาคนอื่น ไม่ต้องดิ้นรนอาอาหาร ทำอะไรแข่งกับใคร ทั้งหมดแข่งกับตัวเองล้วนๆ พระวัดดีๆพอหลังเวลาฉันท์เวลาสวดมนต์วัดเงียบเหมือนในป่า ไม่มีเสียงมาคุยกัน ให้แต่ละท่านภวนา ยากคือ การฝืนกิเลศ ฝืนนิวร พระมีโอกาสเจอคนเยอะ ทั้งโยมทั้งพระ ครูบาท่านว่าให้คิดกับคนอื่น20คิดกับตัวเอง80 ใครทำอะไรก็ควรเฉยอย่าเอามาตัดสินตัดสินแต่ตัวเองพอ จับดี อย่า จับผิด คนเราชอบจับผิดคนอื่นจับจุดดีตัวเองหากจะฝึกจิตใจให้จับผิดตัวเองจับดีคนอื่น วันนี้พระอาจารย์ทวีมาลงมือช่วยสร้างทางเดินจงกรมที่โยมพ่อโยมแม่และเพื่อนๆช่วยกันถวาย พระมาช่วยกันเต็มเลย ทำได้เร็วกว่าวันแรกหลายเท่า ทำไปก็ชื่นชมไปว่าเป็นความคิดที่ดีที่ทำทาวเดินจงกรม บอกบุญไปในตัวถ้ามีหลังคาคงจะดีมากๆเลย ^_^ ตกเย็นพระอาจารย์คาน ท่านมาเทศน์ อนิสสงของการทำการทำทางเดินจงกรม เหมือนทำทางให้พระๆสู่นิพพาน ทำทางไปสวรรค์ วัดป่าบางวัดเจ้าอาวาสทำทางเดินจงกรมเยอะมาก ทำทางเดินและมีหลังคาด้วย ทำที่นอนนิดเดียวไม่ให้ติดที่นอนแต่ให้ติ

การบวชที่ วัดป่าสันติธรรม (วัดป่าห้วยเดื่อ) ได้เรียนรู้ได้ค้นพบวัตถุประสงค์สำคัญของชีวิต ได้เรียนรู้พระที่ปฎิบัติดี พระป่า พระนักทำ ท่านเจ้าอาวาส พระอาจารย์ทวี ปุญญปญุโญ ท่านทุ่มเทสร้างวัดที่ได้ไว้ให้คนมาศึกษาเรียนรู้ ใครอยากเรียนรู้ชีวิตพระปฎิบัติ มาได้ที่นี่ เหลือเวลาการบวชอีกเพียง5วัน เลยอยากฝากอะไรไว้2อย่างที่คิดได้ 1.พระเดินจงกรมกันทุกวัน เลยอยากสร้างที่เดินจงกรมและนวดเท้าไปในตัว โยมพ่อโยมแม่บอกบุญร่วมทุนกันประมาณ20,000กว่าบาท ชาวบ้านมาช่วยกันทำ อาตมาก็ทำด้วยช่วยกัน 2.ตั้งใจจะเขียนบันทึกประวัติวัดแห่งนี้ ให้คนได้ศึกษา และเรียนรู้เผื่อจะมาปฎิบัติธรรมหรือมาทำบุญสร้างกุศลกับพระปฎิบัติ

วันนี้เป็นอีกวันที่ทำภาระกิจ กรอกน้ำช่วยกันหลายคนทั้งชาวบ้านชาวพระ ได้พบว่าวัดเดี๋ยวนี้ขาดแคลนน้ำดื่มบริโภค โดยเฉพาะพระวัดป่า ไม่พกเงินไม่สะสมเงิน วัดไหนมีน้ำก็ขอกัน ทำทานให้กัน ญาติโยมไม่ค่อยรู้ว่าต้องใช้น้ำกินเยอะ พระวัดป่าเวลาไปธุดงค์หรือไปไหนจะไม่พกเงิน มีเรื่องเล่าจากพระอาจารย์คาน ท่านไปที่หนึ่งธุดงค์ไป รถเมล์ก็จอด แอ็ดรถ ก็ตะโกน นิมนต์ครับหลวงพ่อ ท่านก็ขึ้น บอกจะไปที่... แอ็ดรถก็บอกราคาขอค่าตั๋ว ท่านบอกพระไม่พกเงินหรอกก็โดนไล่ลงรถ  เอาไปส่งตำรวจตำรวจก็บอกให้พระชำระเป็นเทศน์แทน ก็เลยได้ให้พร อีกครั้งหนึ่งไปเชียงใหม่ หิวน้ำมากเดินทางบนรถโดยสารน้ำก็ไม่มีเงินก็ไม่มี โชคดีมีโยมมาถวายน้ำรู้สึกเลยว่าคนขาดน้ำจะตายเป็นยังไง ใครเจอพระธุดงค์ก็ถวายน้ำท่านบ้างนะโยม ภาระกิจวันนี้กรอกน้ำวันที่สอง เริ่มไม่สนุกแต่ในใจคิดว่าก็ทำให้คนอื่นได้มีพลังในการปฎิบัติธรรมเราก็ได้บุญก็ทำไป ช่วงเย็นได้ไปหาอาจารย์ทวี มีลูกศิทย์ทั้งหลวงตาประสิทธิ์ และ ทิด สรงน้ำให้ เราก็รอเสร็จแล้วก็มีเวลาสนทนาธรรม เสร็จแล้วเดินผ่านกุฎิอาจารย์คาน เห็นมีครูบาเต้นอดท่าฤษีดัดตนให้ เลยไปนั่งฟังสนทนาธรรมด้วย ท่านบอกสมัย

ตื่นตีสี่ เป็นกิจของสงฆ์ ทำวัตรเช้าแล้วไปทำความสะอาดศาลา ไว้รับญาติโยมคนทำบุญ เมื่อฟ้าสว่างมองเห็นฝ่ามือก็ออกเดินได้ ทางเดินออกจากวัดไปสวยงามข้าวกำลังเขียว หมอกอ่อนๆตอนเช้า น่าชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง แต่พระคงไม่ได้ชื่นชมรับอารมณ์ชิวชิวอย่างนี้ำด้เพราะต้องสงบ มีสติตลอดเวลาพิจารณาพื้นกับเท้าเปล่าที่เราเดินไป  ทางเดินลาดยางเป็นทางเดินที่ง่ายที่สึดสำหรับพระแต่ทางเดินปูนก็ไม่ลำบากนัก มีเศษหินเล็กๆไว้คอยเตือนสติ เศษขวดแก้วขวดเครื่องดื่มชูกำลังคือสิ่งอันตรายที่สุด โดนเข้าไปได้เสียเลือดแน่นอน ใครกินอย่าโยนทิ้งข้างทางนะมันบาป ตักบาตรข้าวเหนียว ชาวบ้านชาวอีสานย่านจังหวัดเลย นิยมตื่นเช้ามาใส่บาตรหน้าบ้าน ถือกระติบข้าวเหนียวมา หยิบใส่องค์ละปั้น ใครไปเชียงคานคงได้เจอ พระป่าฉันข้าวในบาตร หลังจากบิณฑบาตรเสร็จแล้ว ก็นำอาหารที่ได้มารวมกัน ถือเป็นกุศโลบายหนึ่งให้ละวาง ไม่ยึดติด เมื่อพระทุกรูปกลับมาถึงกันหมดแล้วก็ขึ้นศาลา ชาวบ้าน กับแม่ชีที่นำอาหารมาถวาย จัดอาหารใสถาดแล้วถวายพระผู้ใหญ่พระผู้ใหญ่ส่งให้พระผู้น้อย เรียงลำดับตามพรรษา พระทุกรูปตักอาหารใส่ในบาตรตนเอง แล้วให้พร ก่อนลงมือฉันอาหารในบาตรที่

เมื่อคืนนอนเร็วตื่นตั้งแต่ตีสาม ลงมาทำวัตรเช้า หนึ่งในภาระกิจที่ต้องรับผิดชอบตัวเองใครทำใครได้ไม่ทำก็ไม่มีใครรู้ วันนี้เป็นวันพระ ครูบารุ่นพี่บอกวันนี้ของจะเยอะมาก ส่วนตัวไม่คิดว่าจะแตกต่างจากวันอื่น ออกบิณฑบาตรตามปกติ เห็นรถโยมพ่อตาวิ่งมาที่วัด โอ้ว วันนี้โยมจูนกับโยมลูกๆจะมาใส่บาตรดีใจ คิดในใจว่าจะได้ไปวัดม่วงไข่ด้วย แต่ท่านติดธุระถวายจังหันเสร็จแล้วก็กลับ วันนี้มีสิ่งอัศจรรย์ บังเอิญเกิดขึ้น ปกติอาตมาจะไปบิณฑบาตรด้านเลี้ยวซ้ายแรก ไม่รู้ยังไงเลยไปทางด้านตรงไป โยมพ่อตาคงรอใส่บาตรที่หน้าศาลา แต่ระหว่างรอพระอาจารย์ทวี ก็เห็นรถโยมพ่อต่อขับมาพาท่านอาจารย์ทวีมาส่ง ที่หน้าจุดเรายืนพอดี วันนี้ได้รับใส่บาตรจากโยมจูน โยมโผ่ โยมพ่อตา ก่อนเลย ขอให้ได้บุญเยอะๆนะครับ ทราบมาว่าจิงจิงไม่สบาย คืนนี้จะนั่งภวนาให้หายไวไวกลับมาร่าเริงตามเดิม เริ่มออกบิณฑบาตร วันพระ นี่เป็นวันพิเศษจริงๆสำหรับชาวบ้านที่เป็นชาวพุทธจริงๆ พระก็เต็มที่วันนี้เดินกันเกือบ30รูปทั้งพระเณร คนใส่บาตรข้าวเหนียวเกือบเต็มบาตร บุญหนักมาก กลับมาที่ศาลาคนมาเต็มศาลาอาหารเยอะมากๆ เมื่อวานฟังหลวงพ่อบอกว่าที่พระอาจารย์ขันตีท่านมี

หลังจากการอ่านหนังสือหลายเล่มเพื่อเรียนรู้พระธรรมวินัย กฎข้อห้ามต่างๆของพระหน้าที่พระ ทำงานต่างๆแล้ว วันนี้ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะลองเดินจงกลมดู หลังจากทำวัตรเย็นเสร็จ ก็กลับมาที่กุฎิ19 ตามเดิม จุดเทียนให้สว่างมองเห็นป้องกันการเหยียบสัตว์ เดินท่อง พุทโธ ในใจไปเรื่อยๆ ตอนแรกคิดว่าจะเดิน10นาที ต่อมาเดินแล้วก็สงบดี มองเห็นจอมปลวกด้านข้างตกใจนึกว่ามีคนอยู่ หยุดมองแล้วไม่มีอะไร ใจคิดไปเองคิดได้เช่นนั้นก็เลยเดินต่อไปเรื่อยๆ ภาวนาจนเทียนหมดเล่ม ขึ้นมาห้องนั่งสมาธิต่อ จนหลับไปตอนไหนไม่รู้ คืนนี้เดินจนเหนื่อยมาก หลับๆอยู่... ได้ยินเสียงคนเดินจงกรมอยู่ข้างล่างกุฎิ มองลงมาเป็นเป็นหลวงปู่จันทา เดินอยู่ พยายามรีบนอนต่อ แล้วก็.. ตื่นขึ้นกลางดึกจึงรู้ว่าตัวเองฝันไป นอนต่อสบายใจจนได้ยินเสียงคนมาเคาะกุฎิ ครูบาโอ ตื่น ไปบิณฑบาตรได้แล้ว ตื่นสายเกือบไม่ได้ไปบิณฑบาตรตั่งแต่วันที่สองแล้วอายมาก

อยู่วัดเล็กๆที่มีพระ16รูปเณร1รูป ทุกคนมีกุฎิของตัวเอง แต่หลายคนมีเพื่อนรอเจอกันทุกวันที่กุฎิ ครูบาแบ็งมีเสือ ทุกวันท่านจะถือถังสีกลับมาหลังจังหัน กุฎิท่านอยู่ข้างหลังผม เสือจะเดินตามท่านกลับกุฎิตลอด เดินนำเวลาออกจากกุฎิเห็นเสือจะรู้ทันที ครูบาแบ็งอยู่ไหน หลายกุฎิมีกระรอกอีสาน ที่เรียกอย่างนี้เพราะท่านกระรอกชอบกินข้าวเหนียวกับมะขาม ครูบาวีมีตะพาบอยู่บ่อใหญ่หลังวัดได้กินไข่ทุกวัน ผมก็มีเพื่อน คือคุณเลิศกับคุณรอด ตัวบุ่งสีสวยเจอกันตั้งแต่ยังไม่โกนผม ทักทายช่วยเหลือกันจากมดครั้งหนึ่ง คุณเลิศใฝ่สูงเก่งกาจขึ้นไปอยู่บนคานทางเดินจงกรมยืนเด่นแสดงสีสดใสใครผ่านมาก็เห็น คุณรอดปีนขึ้นเสาหลบมดหยุดพักที่กลางเสาไม่ขึ้นไปเหมือนคุณเลิศ เมื่อถึงวันบวช คุณรุ่งคุณรอดไม่ไปไหนหยุดนิ่งอยู่กับที่ ตอนเช้าอยู่ที่ไหนตอนบ่ายอยู่ที่นั่น ผมกิจสงฆ์กวาดลานวัดร้อนแดดตัวดำ กลับมาจะไปสงน้ำมองดูก็อยู่ที่เดิม พระได้สองวันทั้งสองยังอยู่ที่เดิมเหมือนรออะไร คุณเลิศเปลี่ยนไปไม่ขยับสีสวยที่เคยมีหายไป คุณรอดสร้างบ้านห่อหุ้มกายตัวเอง สีสวยสดใสกลายเป็นเกราะใยสีดำประดับทอง รอดูว่าคุณเลิศกับคุณรอดจะเป็นอย่างไร