คุณรุ่งกับคุณรอด

อยู่วัดเล็กๆที่มีพระ16รูปเณร1รูป ทุกคนมีกุฎิของตัวเอง แต่หลายคนมีเพื่อนรอเจอกันทุกวันที่กุฎิ

ครูบาแบ็งมีเสือ ทุกวันท่านจะถือถังสีกลับมาหลังจังหัน กุฎิท่านอยู่ข้างหลังผม เสือจะเดินตามท่านกลับกุฎิตลอด เดินนำเวลาออกจากกุฎิเห็นเสือจะรู้ทันที ครูบาแบ็งอยู่ไหน

หลายกุฎิมีกระรอกอีสาน ที่เรียกอย่างนี้เพราะท่านกระรอกชอบกินข้าวเหนียวกับมะขาม

ครูบาวีมีตะพาบอยู่บ่อใหญ่หลังวัดได้กินไข่ทุกวัน

ผมก็มีเพื่อน คือคุณเลิศกับคุณรอด
ตัวบุ่งสีสวยเจอกันตั้งแต่ยังไม่โกนผม ทักทายช่วยเหลือกันจากมดครั้งหนึ่ง คุณเลิศใฝ่สูงเก่งกาจขึ้นไปอยู่บนคานทางเดินจงกรมยืนเด่นแสดงสีสดใสใครผ่านมาก็เห็น คุณรอดปีนขึ้นเสาหลบมดหยุดพักที่กลางเสาไม่ขึ้นไปเหมือนคุณเลิศ

เมื่อถึงวันบวช คุณรุ่งคุณรอดไม่ไปไหนหยุดนิ่งอยู่กับที่ ตอนเช้าอยู่ที่ไหนตอนบ่ายอยู่ที่นั่น ผมกิจสงฆ์กวาดลานวัดร้อนแดดตัวดำ กลับมาจะไปสงน้ำมองดูก็อยู่ที่เดิม พระได้สองวันทั้งสองยังอยู่ที่เดิมเหมือนรออะไร

คุณเลิศเปลี่ยนไปไม่ขยับสีสวยที่เคยมีหายไป คุณรอดสร้างบ้านห่อหุ้มกายตัวเอง สีสวยสดใสกลายเป็นเกราะใยสีดำประดับทอง

รอดูว่าคุณเลิศกับคุณรอดจะเป็นอย่างไร