@oweera

เมื่อคืนนอนเร็วตื่นตั้งแต่ตีสาม ลงมาทำวัตรเช้า หนึ่งในภาระกิจที่ต้องรับผิดชอบตัวเองใครทำใครได้ไม่ทำก็ไม่มีใครรู้ วันนี้เป็นวันพระ ครูบารุ่นพี่บอกวันนี้ของจะเยอะมาก ส่วนตัวไม่คิดว่าจะแตกต่างจากวันอื่น ออกบิณฑบาตรตามปกติ เห็นรถโยมพ่อตาวิ่งมาที่วัด โอ้ว วันนี้โยมจูนกับโยมลูกๆจะมาใส่บาตรดีใจ คิดในใจว่าจะได้ไปวัดม่วงไข่ด้วย แต่ท่านติดธุระถวายจังหันเสร็จแล้วก็กลับ วันนี้มีสิ่งอัศจรรย์ บังเอิญเกิดขึ้น ปกติอาตมาจะไปบิณฑบาตรด้านเลี้ยวซ้ายแรก ไม่รู้ยังไงเลยไปทางด้านตรงไป โยมพ่อตาคงรอใส่บาตรที่หน้าศาลา แต่ระหว่างรอพระอาจารย์ทวี ก็เห็นรถโยมพ่อต่อขับมาพาท่านอาจารย์ทวีมาส่ง ที่หน้าจุดเรายืนพอดี วันนี้ได้รับใส่บาตรจากโยมจูน โยมโผ่ โยมพ่อตา ก่อนเลย ขอให้ได้บุญเยอะๆนะครับ ทราบมาว่าจิงจิงไม่สบาย คืนนี้จะนั่งภวนาให้หายไวไวกลับมาร่าเริงตามเดิม เริ่มออกบิณฑบาตร วันพระ นี่เป็นวันพิเศษจริงๆสำหรับชาวบ้านที่เป็นชาวพุทธจริงๆ พระก็เต็มที่วันนี้เดินกันเกือบ30รูปทั้งพระเณร คนใส่บาตรข้าวเหนียวเกือบเต็มบาตร บุญหนักมาก กลับมาที่ศาลาคนมาเต็มศาลาอาหารเยอะมากๆ เมื่อวานฟังหลวงพ่อบอกว่าที่พระอาจารย์ขันตีท่านมี

หลังจากการอ่านหนังสือหลายเล่มเพื่อเรียนรู้พระธรรมวินัย กฎข้อห้ามต่างๆของพระหน้าที่พระ ทำงานต่างๆแล้ว วันนี้ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะลองเดินจงกลมดู หลังจากทำวัตรเย็นเสร็จ ก็กลับมาที่กุฎิ19 ตามเดิม จุดเทียนให้สว่างมองเห็นป้องกันการเหยียบสัตว์ เดินท่อง พุทโธ ในใจไปเรื่อยๆ ตอนแรกคิดว่าจะเดิน10นาที ต่อมาเดินแล้วก็สงบดี มองเห็นจอมปลวกด้านข้างตกใจนึกว่ามีคนอยู่ หยุดมองแล้วไม่มีอะไร ใจคิดไปเองคิดได้เช่นนั้นก็เลยเดินต่อไปเรื่อยๆ ภาวนาจนเทียนหมดเล่ม ขึ้นมาห้องนั่งสมาธิต่อ จนหลับไปตอนไหนไม่รู้ คืนนี้เดินจนเหนื่อยมาก หลับๆอยู่... ได้ยินเสียงคนเดินจงกรมอยู่ข้างล่างกุฎิ มองลงมาเป็นเป็นหลวงปู่จันทา เดินอยู่ พยายามรีบนอนต่อ แล้วก็.. ตื่นขึ้นกลางดึกจึงรู้ว่าตัวเองฝันไป นอนต่อสบายใจจนได้ยินเสียงคนมาเคาะกุฎิ ครูบาโอ ตื่น ไปบิณฑบาตรได้แล้ว ตื่นสายเกือบไม่ได้ไปบิณฑบาตรตั่งแต่วันที่สองแล้วอายมาก

อยู่วัดเล็กๆที่มีพระ16รูปเณร1รูป ทุกคนมีกุฎิของตัวเอง แต่หลายคนมีเพื่อนรอเจอกันทุกวันที่กุฎิ ครูบาแบ็งมีเสือ ทุกวันท่านจะถือถังสีกลับมาหลังจังหัน กุฎิท่านอยู่ข้างหลังผม เสือจะเดินตามท่านกลับกุฎิตลอด เดินนำเวลาออกจากกุฎิเห็นเสือจะรู้ทันที ครูบาแบ็งอยู่ไหน หลายกุฎิมีกระรอกอีสาน ที่เรียกอย่างนี้เพราะท่านกระรอกชอบกินข้าวเหนียวกับมะขาม ครูบาวีมีตะพาบอยู่บ่อใหญ่หลังวัดได้กินไข่ทุกวัน ผมก็มีเพื่อน คือคุณเลิศกับคุณรอด ตัวบุ่งสีสวยเจอกันตั้งแต่ยังไม่โกนผม ทักทายช่วยเหลือกันจากมดครั้งหนึ่ง คุณเลิศใฝ่สูงเก่งกาจขึ้นไปอยู่บนคานทางเดินจงกรมยืนเด่นแสดงสีสดใสใครผ่านมาก็เห็น คุณรอดปีนขึ้นเสาหลบมดหยุดพักที่กลางเสาไม่ขึ้นไปเหมือนคุณเลิศ เมื่อถึงวันบวช คุณรุ่งคุณรอดไม่ไปไหนหยุดนิ่งอยู่กับที่ ตอนเช้าอยู่ที่ไหนตอนบ่ายอยู่ที่นั่น ผมกิจสงฆ์กวาดลานวัดร้อนแดดตัวดำ กลับมาจะไปสงน้ำมองดูก็อยู่ที่เดิม พระได้สองวันทั้งสองยังอยู่ที่เดิมเหมือนรออะไร คุณเลิศเปลี่ยนไปไม่ขยับสีสวยที่เคยมีหายไป คุณรอดสร้างบ้านห่อหุ้มกายตัวเอง สีสวยสดใสกลายเป็นเกราะใยสีดำประดับทอง รอดูว่าคุณเลิศกับคุณรอดจะเป็นอย่างไร

เป็นพระใหม่ที่วัดป่าสันติธรรม มีหนังสือให้อ่านเยอะ พระแต่ล่ะรูปเคยอ่านเล่มไหนแล้วดีก็แนะนำกัน อาตมาอยู่วัดมา3วันได้หนังสือมา7เล่ม ถามอะไรไปก็มีหลวงพ่อหลวงพี่แนะนำ หากรู้ว่ามีในหนังสือก็ไปเอามาให้ดู ท่าน อ่านแต่หนังสือไม่ปฎิบัติเลยเหรอ บวชได้หนึ่งวันเจอครูบาท่านหนึ่งที่เคยให้หนังสือเราไว้ทัก "ท่านอ่านแต่หนังสือแต่ไม่ปฎิบัติเลยเหรอ" ความรู้มากคือความไม่รู้อะไรเลย อาตมาคิดว่าเรามาแค่10วันอยู่กับหนังสือและเราชอบอ่านก็ถือเป็นโอกาสได้อ่านศึกษาธรรมะ ศึกษาพระวินัย แต่วัตถุประสงค์ของการเป็นพระของพระสายวัดป่าไม่ใช่การอ่านศึกษาและสอบ แต่เป็นการปฎิบัติเพื่อปลงสังขาล เข้าถึงความล่ะ เว้น การมีสมาธิ ตามคำสอน คือเข้าถึงสมาธิ มีเวลา ต้องเดินจงกรม ต้องนั่งสมาธิ ต้องสวดมนต์ ทั้งหมดเพื่อการทำให้เกิดสมาธิ เกิดสติ ดังนั้นหากมาบวชแล้วอยากได้บุญต้องปฎิบัติให้มากที่สุด เพื่อพ่อแม่ญาติพี่น้อง และญาติโยมที่ทำบุญทำทานเพื่อให้เราได้บวชได้รับบุญ

เป็นพระน้องใหม่ ต้องเรียนรู้ชีวิตกิจของพระป่า ต้องจัดระเบียบชีวิตใหม่ 3:30 ตื่น ทำธุระส่วนตัว ทำวัตรเช้า ด้วยตัวเอง 4:00-4:30 เตรียมทำความสะอาดศาลา 4:30-5:00 พักผ่อน ฉันท์กาแฟ โอวันติน ให้อุ่นท้อง 5:00-6:00 ออกบิณฑบาตร 6:00-7:30 ฉันท์ภัตราหารเช้า ชาวบ้านเรียก(จังหัน) 7:30-12:00 ทำบำเพ็ญภวนา หรือ ทำงานของวัดภาระกิจที่ได้รับมอบหมาย ให้เทศน์ญาติโยม 12:00-14:00 พักผ่อน อ่านหนังสือ เรียนรู้ธรรมะด้วยตนเอง 14:00-16:00 กวาดลานวัด ทำความสะอาดกุฏิ ช่วยงานพระอาจารย์ 16:00-19:00 บำเพ็ญภวนา 19:00-21:00 ทำวัตรเย็น 21:00 พักผ่อน บำเพ็ญ กิจกรรมบำเพ็ญภวนา พระป่า หากมีเวลาก็จะเดินจงกรม นั่งสมาธิ ดังนั้นเมื่อเข้าเขตุวัดไม่ควรทำเสียงดังรบกวนสมาธิ

ได้โอกาสมาศึกษาธรรมมะและได้บวชเป็นพระที่วัดป่าห้วยเดื่อ หรือ อีกชื่อคือวัดป่าสันติธรรม ชีวิตก่อนบวชเป็นพระคือช่วยที่ต้องเตรียมตัวให้ดีที่สุด ต้องท่องบทสวดให้ได้ เหมือนการแข่งวิ่ง ซ้อมเป็นปีเพื่อวิ่งแข่งไม่กี่วินาที ตอนบวชเหมือนกัน -ทำความเข้าใจพิธีกรรม ต้องเข้าใจพิธีกรรมทั้งหมดเพื่อให้มองเห็นภาพรวมทั้งหมด อย่าหว้งให้คนคอยบอก -หาคำแปลบทสวด เข้าใจภาษาบาลียากแน่นอนแต่หากสวดอย่างรู้ความหมายจะได้ทั้งความเข้าใจและได้ทั้งความง่ายในการท่อง -เตรียมตัวอยู่วัด เช็คก่อนวัดมีอะไรให้เราไม่ต้องเตรียมมาเยอะเพราะบวชแล้วพระสายวัดป่ามีของต้องใช้น้อยมากและของตอนเป็นคนธรรมจะเอามาใช้ตอนเป็นพระไม่ได้ ให้หาสิ่งของที่จะเป็นใช้ส่วนตัวเท่านั้นนอกนั้นมายืมวัด -ฝึกใช้ชีวิตเวลาพระ เจ้าอยู่ในวัดก่อนซัก1สัปดาห์จะดีมากเพราะเป็นโอกาสได้ปรับตัว ตื่นนอน กินอยู่ เข้าห้องน้ำ ส่วนบทสวดต้องเตรียมล่วงหน้าเป็นเดือนท่องให้ได้แล้วมาซ้อมใหญ่บ่อยที่วัดเพราะเอาเข้าจริงๆเป็นช่วงที่สงบและมีเวลาที่สุด

เป็นวันสำคัญที่เราจะละจากความเป็นมนุษย์ เช้าวันนี้ตื่นมาตีสี่ครึ่ง เมื่อคืนแทบนอนไม่หลับเครียดมากๆเพราะท่องภาษาบาลีคำขออุปสมบทไม่ได้ครบทุกข้อ ทุกคนให้กำลังใจ โค้ช ผม ครูบาเต้ ครูบาเอ็ม หลวงพ่อประสิทธิ์  ช่วยติวและให้กำลังใจ ในเวลาสองวันเต็มทำได้เท่านี้ก็ดีแล้ว ตื่นแต่เช้ามาจัดศาลา ส่งพระออกบิณฑบาตร เรากลับมาท่อง พ่อแม่พี่น้องเดินทางมา ทำอาหาร ถวาย จังหัน หรือถวายอาหารเช้า 9:00 เวลาสำคัญมาถึงทุกอย่างเริ่มตามเวลา ก้มลงกราบพ่อแม่ พ่อตาแม่ยาย ผู้ให้กำเนิดครอบครัวทางโลก แค่ก้มลงกราบน้ำตาเอ่อ  คลานเข้าหาพระอุปชา กล่าวคำขาลนาค เอสาหัง ภันเต....เกือบไปต่อไม่ได้ เพราะกำลังร้องไห้ ต้องทำสมาธิตั้งสติกันใหม่ เคยเห็นวีดีโอการบวช แล้วนาคร้องไห้ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นไปด้วย ระหว่างพระอุปปัชชา พระสุวัฒโน เทศน์สอนพระใหม่ น้ำตาไหลตลอด แล้วแล้วก็ผ่านไปได้ ต้องขอบพระคุณพระอาจารย์คาน และหลวงพ่อทวี ที่ท่านเมตตาช่วยเหลือให้พระพี่เลี้ยงช่วยสั่งสอนและช่วยนำในเวลาที่ติด พระวิสุทธจิตโต กำเนิดในทางธรรมแล้ว หลังจากบวชเสร็จของทั้งหมดที่ใช้อยู่ตอนเป็นนาค ใช้ไม่ได้ต้องประเคนใหม่ การเริ่มต้นชีวิตใหม่