ด่าคนจีนที่มาเที่ยวไทย เหมือนด่าลูกค้าที่มาใช้บริการที่ร้าน
ตำหนิ กันเป็น คนคน
มวลชน นิยม ชมชอบ
ตำหนิ กันแบบ เหมารวม
ชนวน เหตุการณ์ บานปลาย
เจ้าบ้าน มีแขกมาเยือน แล้วทำผิด
จงคิด ทบทวน ชวนตั้งคำถาม
แขกเยือน เพื่อนบ้าน ไม่รู้ความ
จงถาม เจ้าบ้าน จะทำเช่นไร
เวลามีคนมาที่บ้าน แล้วหยิบของเล่นสุดโปรดของลูกสาวมาเล่น
หรือวางแก้วน้ำไว้บนโต๊ะเจ้าคุณปู่ที่เราหวงแหน
หรือหยิบสบู่ก้อนแพง ในห้องน้ำเราไปล้างมือ
เพราะ เค้าไม่รู้ว่า ของนี้ลูกเราหวง ไม่รู้ว่าโต๊ะนี้วางของไม่ได้ ไม่รู้ว่าสบู่ล้างมืออยู่ตรงไหน
หรือแม้กระทั่งเพื่อนมาแล้วหยิบผลไม้ติดมือกลับบ้าน
เราจะด่าเค้า ประจานเค้า ด่าจังหวัดเค้า ด่าโรงเรียนเค้ามั๊ย
เราควรบอกให้เค้ารู้ก่อน เข้าห้องน้ำ ก่อนเข้าบ้าน ดีมั๊ย จะไปด่าเหมารวม คงไม่ถูกต้อง ว่ามั๊ยครับ
เห็นเรื่องนี้เลยอยากชวนคิดถึง การสร้างความเข้าใจในการใช้บริการ
อย่างสถานที่ร้านค้าของเราที่คิดว่ามีเอกลักษณ์เฉพาะอย่างหรือการออกแบบการให้บริการที่แตกต่าง จำเป็นต้องสื่อสารให้ลูกค้าอย่างชัดเจนเข้าใจง่าย
อย่างเช่น ร้านอาหารเราต้องการให้เป็นร้านหรูหรา ก็ต้องระบุแต่งตัวด้วยชุดสุภาพ หรือระบุว่าต้องใส่สูทไปเลย
ห้องอาหารโรงแรมห้ามใส่ชุดว่ายน้ำมากิน
หากทำดีๆอาจสร้างเอกลักษณ์ได้ เช่น เข้าในเขตโรงแรมห้ามส่งเสียงดัง สระว่ายน้ำห้ามกระโดด เพื่อเป็นโรงแรมแห่งการพักผ่อน คนอยากสนุกจะได้ไม่มาพัก คนชอบพักผ่อนจะได้เลือก
หรือเข้าโรงแรมนี้แต่งชุดไทยเท่านั้น มีชุดไทยให้เลือกก่อนเข้า คิดค่าเช่าไปในค่าห้องเลย
หากสื่อสารให้เข้าใจตรงกัน กติกาที่ชัดเจน จะลดโอกาสความไม่เข้าใจกันและทะเลาะกันไปได้เยอะเลยครับ
Facebook.com/oweerablog
Line id oweera_ksme
Twitter @oweera
ความคิดเห็น